Sinds geruime tijd (2001), woon ik aan het grasveld bij Bij den Toren. In die begintijd was er precies voor ons huis een rosarium. Om de 50 cm ongeveer waren er kleine een beetje zielige rozen plantjes neergezet. Om de zoveel tijd kwam de plantsoenendienst langs om het onkruid tussen de plantjes te verwijderen. Echt een groot succes is dit rosarium nooit geworden. Voor zowel insecten en mensen was er weinig te beleven aan dit prikkende bloemenperk. In die tijd woonden er drie gezinnen met kinderen aan het toen groenere grasveld, die met ook met anderen kinderen uit de buurt met plezier speelden op het gras.
21 jaar later zijn de gezinnen met kinderen, op één na verhuisd. En wonen er overal nieuwe, wat oudere mensen zonder kinderen. Het rosarium is, misschien vanwege kosten, al lange tijd opgedoekt en vervangen door heel slecht groeiend ingezaaid gras.

In 2021 besloot ik dat het tijd was om zelf eens initiatief te nemen, dit iets hoger gelegen stukje grasveld (het oude rosarium) aan te pakken en om te toveren tot een mooie en diverse bloemenzee. Met bamboestokjes heb ik het rosarium deel gemarkeerd en zo aangegeven, dat het fijn zou zijn hier even niet het gras te maaien. Daarnaast heb ik contact gezocht met Mariska Wolters van Sight Landscaping, zij was toen de hele enthousiaste omgevingsmanager en stond op de website van Laren onder het kopje zelfbeheer. Na wat overleg heen en weer en een bezoek van Mariska aan het grasveld, heb ik diverse bloemen en wat bolletjes ingezaaid. Er kwam van alles op maar door de aanwezigheid van het gras en de bijbehorende wortels (een grote concurrent van de bloemen) was het nog niet een echt groot succes.

Poserende gezinnen, poseren met je hond, aangeschoten poseren als je uit een kroeg komt, de bloemen bleken een geweldige setting voor selfies en familiekiekjes.

Aangezien de SOLL (Stichting Oude Landbouwgewassen Laren) al jaren van die prachtige akkerrand bloemen op de SOLL akkers heeft, ben ik daar eens gaan informeren. Op het oogstfeest 2021, kwam ik in gesprek met Jan van den Brink. Hij heeft mij verteld wat voor zaden de stichting SOLL op de akkerranden gebruiken. Een leerzaam en geamuseerd gesprek.

Dit voorjaar (2022) besloot ik het anders te doen, na wat overleg met omgevingsmanager, hebben mijn vrouw en ik, in een aantal dagen en met de hand al het gras op het voormalige rosarium met wortel en al zelf verwijderd en afgevoerd. En vervolgens om de aarde gespit. Een enorme klus. In het midden van het veldje hebben we in de vorm van een klein pad wat gras laten staan, zodat mochten de bloemen dit jaar goed aanslaan je er midden in zou kunnen gaan staan. Eigenlijk de vorm van een boek, “Erik in het klein insectenboek” waarbij je als het ware in de naaf van het boek kunt staan.
Opnieuw hebben we contact gezocht met Jan van den Brink, hij was zo vriendelijk om ons voor dit jaar te helpen met de zaden van het aanstaande bloemenveldje. Hij vertelde over het bloemenmengsel, over hoe het op de akker wordt ingezaaid en hoe ze extra Cosmea zaad aan het mengsel hebben toegevoegd zodat we langer kunnen genieten van de bloemenpracht.

Met veel precisie en toewijding heb ik het voormalige rosarium ingezaaid. Tijdens de werkzaamheden, zowel in 2021 als dit jaar ontstonden er een hoop leuke gesprekken met voorbij lopende buurtgenoten of Singer Laren bezoekers. De meeste super enthousiast over het initiatief een enkeling zeer kritisch of negatief.
Toen moesten we afwachten, dat duurde best lang. Ondertussen ontvingen we van buurtgenoten nog nieuwe zaden soms bolletjes om in het oude rosarium te verwerken.
In aanvang leken de eerste plantjes die opkwamen vooral onkruid, we zijn niet meer zo gewend om ontkiemen de planten in de verschillende stadia te herkennen. Veel makkelijker is het natuurlijk om al een volwassenplant in een tuincentrum te kopen. Afijn na twee weken wachten begon het grote plezier, verspreid over de hele zomer. Eerst witte bloemen, dan blauwe, paarse, rozen, en witte korenbloemen. Daarna Cosmea, zonnebloemen en allerlei andere bloemen. Het is werkelijk een genot.

Mocht je volgend voorjaar zelf of met een groepje mensen ook aan de gang willen met het creëren van een insect vriendelijke bloemenzee, dan ben ik graag jullie vrijwillige coach indien gewenst.

Mensen die eerst kritisch waren werden blij. Er zijn zoveel leuke gesprekjes over de bloemenpracht en het nut ervan geweest in de buurt. Echt ongelofelijk en dus heel verbindend! Bezoekers voor het museum Singer, kroeggangers altijd waren er wel weer mensen die de bloemenzee kwamen bewonderen. Door het paadje in het midden ontstond er ook een nieuw fenomeen, althans voor mij. Poserende gezinnen, poseren met je hond, aangeschoten poseren als je uit een kroeg komt, de bloemen bleken een geweldige setting voor selfies en familiekiekjes.

Nu aan het einde van augustus is het iets minder fraai dan de maanden hiervoor, maar opnieuw komen er weer korenbloemen in diverse kleuren en blijft het voormalige rosarium verwonderen.

Niet alleen mensen waren onder de indruk, ook een heel breed scala aan insecten bezochten het veldje af en aan. De traditionele honingbij, de hommel bij, en allerlei andere wilde en solitaire bijen. Libelles, sprinkhaan, kevertjes ,lieveheersbeestjes en allerlei ondefinieerbare torretjes. Diverse vliegen, spinnetjes en wespen. Insecttopia dus!

Volgend voorjaar zal ik, misschien met mijn vrouw en nóg leuker, andere buurtbewoners opnieuw proberen het veld uitbundig te laten bloeien. Wat een feest.
Mocht je volgend voorjaar zelf of met een groepje mensen ook aan de gang willen met het creëren van een insect vriendelijke bloemenzee, dan ben ik graag jullie vrijwillige coach indien gewenst.
Als het aan mij ligt, bloeien in de lente zomer en herfst alle openbare parken met insect vriendelijke bloemen, inheemse bloemen waar insecten en mensen dus echt iets aan hebben.

Ontkiemze!
Matthijs Siers